زنگ خطر اخلاق در جامعه فوتبالی
روزنامه خراسان در یادداشتی تند، به فحاشی صورتگرفته علیه کریم باقری در تبریز واکنش نشان داد و این اتفاق را نه یک حاشیه ساده، بلکه نشانهای نگرانکننده از افول اخلاق در فوتبال ایران توصیف کرد. به نوشته این روزنامه، زشتی ماجرا فقط در نفس فحاشی نیست؛ چرا که چنین رفتارهایی متأسفانه مدتهاست به بخشی از فضای ورزشگاهها تبدیل شده، بلکه مسئله اصلی «مخاطب» این توهینهاست؛ چهرهای که سالها نماد وقار، احترام و حرفهایگری در فوتبال ایران بوده است.
خراسان با مرور کارنامه کریم باقری، او را فراتر از رنگ پیراهنها توصیف میکند؛ بازیکنی که با گل تاریخیاش در ملبورن، نقش مهمی در صعود ایران به جام جهانی ۱۹۹۸ داشت، رکوردهای فردی قابل توجهی ثبت کرد و با وجود توانایی سرمربیگری، ترجیح داد در سکوت و بیادعایی بهعنوان مربی فعالیت کند. این روزنامه یادآوری میکند که باقری حتی زمانی که در دقایق پایانی به استقلال گل زد، بهجای کریخوانی، از هواداران این تیم عذرخواهی کرد؛ رفتاری که احترام عمومی را برایش به همراه داشت.
در ادامه، خراسان ادعای برخی هواداران تراکتور درباره ارتباط این فحاشیها با سکوت باقری در حواشی فصل گذشته را رد میکند و آن را تحریف صورت مسئله میداند. به باور نویسنده، باقری همواره از نفرت و دوقطبیسازی فاصله گرفته و الزاماً مقابله با بیاخلاقی نباید با نمایشهای رسانهای همراه باشد.
این روزنامه همچنین با اشاره به موضعگیریهای ملیگرایانه چهرههایی چون علی دایی و کریم باقری، تأکید میکند که ریشه برخی توهینها را باید خارج از مستطیل سبز جستوجو کرد. در بخش پایانی، خراسان با نقد بیانیه باشگاه تراکتور، آن را نوعی مسئولیتگریزی دانسته و هشدار میدهد که مشروطکردن احترام، استانداردی خطرناک میسازد. این یادداشت در نهایت میپرسد: وقتی در این فوتبال کمحافظه، کریم باقری فحش میشنود، امثال شجاع خلیلزاده پس از پایان دوران بازیشان چه سرنوشتی خواهند داشت؟
