رئالمادرید
الکلاسیکو زودتر شروع شد
کریسمس معمولاً فصل آشتی و لحنهای آرام است، اما در فوتبال اسپانیا و در تقابل رئال مادرید و بارسلونا حتی این مناسبت هم نتوانست از شدت تنش بکاهد. ناهار و شامهای کریسمسی فلورنتینو پرز و خوان لاپورتا نشان داد که الکلاسیکو مدتهاست از مستطیل سبز عبور کرده و به میدان روایتها رسیده است.
پرز طبق عادت همیشگی، از موضع قدرت و با لحنی رسمی سخن گفت. او در جمع رسانهها بار دیگر پرونده نگریرا را برجسته کرد و آن را نه یک جنجال مقطعی، بلکه مسئلهای ساختاری در فوتبال اسپانیا دانست. پیام او روشن بود: رئال مادرید خود را مدافع پاکی سیستم معرفی میکند، حتی اگر این موضعگیری به بهای تنها ماندن تمام شود. این روایت، تلاشی حسابشده برای کسب مشروعیت اخلاقی و هدایت بحث به سطح نهادها، داوران و ساختارهای بالادستی بود.
چند روز بعد، لاپورتا پاسخ داد؛ اما در فضایی کاملاً متفاوت. شام کریسمسی او بیشتر شبیه یک میتینگ سیاسی بود تا یک مراسم رسمی. رئیس بارسلونا مستقیماً رئال مادرید، رئال مادرید تیوی و شخص پرز را هدف گرفت و از آنچه «روایت قربانینمایانه سفیدها» میخواند، انتقاد کرد. او نه به دنبال قانع کردن بیطرفها، بلکه بهدنبال انسجامبخشی به بدنه باشگاه و فعال نگه داشتن احساسات هواداران بود.
تفاوت دو رویکرد کاملاً آشکار است: پرز در زمین نهادها و مشروعیت ساختاری بازی میکند و لاپورتا در میدان احساسات و دوگانه «ما در برابر آنها». یکی به تاریخ و عدالت ارجاع میدهد، دیگری به غرور، مقاومت و دفاع از هویت باشگاه. این تضاد، بازتاب مستقیمی از شرایط ورزشی فعلی دو تیم هم هست؛ بارسلونای صدرنشین با اعتمادبهنفس واکنش نشان میدهد و رئالِ در تعقیب، تلاش میکند روایت رقیب را از اساس زیر سؤال ببرد.
کریسمس امسال نه پیام آشتی داشت و نه نشانی از کاهش تنش. برعکس، مهر تأییدی بود بر آغاز فاز تازهای از جنگ سرد مدیریتی؛ جایی که الکلاسیکو خیلی زودتر از سوت داور، در تریبونها و سخنرانیها شروع شده است.
