لیورپول
2
-
2
آرسنال
یکشنبه، 21 اردیبهشت 1404 15:55
آرسنال در آستانه تصمیم بزرگ
آرسنال در مقطع حساسی از پروژه چندساله‌اش با آرتتا قرار دارد؛ یا باید با سرمایه‌گذاری بزرگ تابستانی تیم را قهرمان کند، یا ریسک عقبگرد را بپذیرد.
آرسنال به نقطه‌ای رسیده که شاید بتوان آن را حساس‌ترین مقطع پروژه آرتتا دانست. با وجود روند صعودی چند سال اخیر، شکست مقابل پاری‌سن‌ژرمن در لیگ قهرمانان، یک‌بار دیگر بی‌جامی تیم را عیان کرد. از ۲۰۱۹ تا امروز، آرتتا حمایت، فرصت و سرمایه کافی در اختیار داشته، اما «صفر» مقابل عنوان قهرمانی‌های اصلی، دیگر قابل چشم‌پوشی نیست.
در حالی که مارتین کیون از فقدان نیروی تهاجمی کافی سخن گفت، آرتتا در پاسخ، تیم خود را «بهترین تیم اروپا» خواند و ناکامی را به تفاوت در دو محوطه جریمه نسبت داد. اما اعداد، زبان بی‌طرفی دارند؛ نمی‌توان از xG حکیمی گلایه کرد، اما سایر داده‌ها را نادیده گرفت. واقعیت ساده است: آرسنال هنوز جامی که به آن «قهرمانی بزرگ» گفته می‌شود، نبرده است.
با این حال، برکناری آرتتا نه محتمل است و نه الزاما منطقی. او تا ۲۰۲۷ قرارداد دارد، و بازسازی مجدد پروژه، ریسکی است که باشگاه مایل به پذیرفتن آن نیست. اگر قرار به ادامه همکاری باشد، تابستان پیش‌رو باید متفاوت از تابستان‌های پیشین باشد: بزرگ، هدفمند و با سرمایه‌گذاری واقعی.
برای تبدیل شدن به قهرمان، آرسنال به دست‌کم این‌ها نیاز دارد:
مهاجم شماره ۹ گلزن؛ ایساک، گیوکرش و ششکو از گزینه‌ها هستند.
هافبک دفاعی سطح بالا؛ زوبیمندی گزینه اصلی است.
وینگر چپ مؤثرتر؛ چون آمار فعلی مارتینلی برای قهرمانی کافی نیست.
هافبک خلاق مکمل اودگارد؛ چون نبود او، تیم را زمین‌گیر می‌کند.
و شاید یک وینگر راست ذخیره برای افزایش عمق ترکیب.
اگر خریدها باز هم با رویکرد صرفه‌جویانه انجام شوند، آرسنال به همان تیم «مدعیِ بی‌جام» باقی خواهد ماند. زمان آن رسیده که خانواده کرونکه دست در جیب ببرند و سرمایه‌گذاری درخور قهرمانی انجام دهند.
آرسنال بهترین خط دفاعی لیگ را دارد؛ پایه‌ای محکم برای ساختن تیمی قهرمان. اما اگر اشتباه کنند، ممکن است تمام این بنای چند ساله با یک ضربه فرو بریزد، درست مثل بلوک آخر برج جنگا. تابستان ۲۰۲۵ برای آرسنال یا سرآغاز تاریخ‌سازی است، یا آغاز پایان امیدها.
در حالی که مارتین کیون از فقدان نیروی تهاجمی کافی سخن گفت، آرتتا در پاسخ، تیم خود را «بهترین تیم اروپا» خواند و ناکامی را به تفاوت در دو محوطه جریمه نسبت داد. اما اعداد، زبان بی‌طرفی دارند؛ نمی‌توان از xG حکیمی گلایه کرد، اما سایر داده‌ها را نادیده گرفت. واقعیت ساده است: آرسنال هنوز جامی که به آن «قهرمانی بزرگ» گفته می‌شود، نبرده است.
با این حال، برکناری آرتتا نه محتمل است و نه الزاما منطقی. او تا ۲۰۲۷ قرارداد دارد، و بازسازی مجدد پروژه، ریسکی است که باشگاه مایل به پذیرفتن آن نیست. اگر قرار به ادامه همکاری باشد، تابستان پیش‌رو باید متفاوت از تابستان‌های پیشین باشد: بزرگ، هدفمند و با سرمایه‌گذاری واقعی.
برای تبدیل شدن به قهرمان، آرسنال به دست‌کم این‌ها نیاز دارد:
مهاجم شماره ۹ گلزن؛ ایساک، گیوکرش و ششکو از گزینه‌ها هستند.
هافبک دفاعی سطح بالا؛ زوبیمندی گزینه اصلی است.
وینگر چپ مؤثرتر؛ چون آمار فعلی مارتینلی برای قهرمانی کافی نیست.
هافبک خلاق مکمل اودگارد؛ چون نبود او، تیم را زمین‌گیر می‌کند.
و شاید یک وینگر راست ذخیره برای افزایش عمق ترکیب.
اگر خریدها باز هم با رویکرد صرفه‌جویانه انجام شوند، آرسنال به همان تیم «مدعیِ بی‌جام» باقی خواهد ماند. زمان آن رسیده که خانواده کرونکه دست در جیب ببرند و سرمایه‌گذاری درخور قهرمانی انجام دهند.
آرسنال بهترین خط دفاعی لیگ را دارد؛ پایه‌ای محکم برای ساختن تیمی قهرمان. اما اگر اشتباه کنند، ممکن است تمام این بنای چند ساله با یک ضربه فرو بریزد، درست مثل بلوک آخر برج جنگا. تابستان ۲۰۲۵ برای آرسنال یا سرآغاز تاریخ‌سازی است، یا آغاز پایان امیدها.
